proverbi piemontesi
La boca l'è mìa straca s'a la sa mìa ëd vaca.
Ël càud d'ij lënseuj a scàuda nen ij pareuj.
Con ij sòid e l'amicissia as romp ël cheul ëd la giustissia.
A val pussè n'aso a ca soa che un dotor a ca d'j'àit.
Nì bastun , nì persun , a fan l'om bun.
El bastun a l'é 'n gram naestro.
A la prima as perdun-a, a la sgunda s'avert, a la tersa as bastun-a.
ij vissi a s'ampredu sensa mustreje.
ed ora una bella e triste poesia:
Malincunia (di Carlo Bacchetta )
Ogni tönt l’è bél rigurdaa al témp pasà, al témp che ormai l’è nàcc via.
Di vòlti però, ti vè giü at muràl, at vögn döss önca na grön malincunia.
Malincunia par cüi vintàgn ch’in piü dumà un sögn, un rigòrd, ch’in pasè.
Malincunia par cüi vintàgn insì da luntön e che dèss purtröp in triplichè.
Malincunia par i béi mumént pasè, cönd tè truvà na matàsciöta, na mània,
o da cönd ti ghè mia bijü al curàcc da faat vanti e n’àut t’là züfaa, t’là purta via.
Malincunia par cüi batacoor, par cüi giroogn da testa, par cùli mögn südai,
par i puntèi, par un cùai ciò, i’àmisi bütai suta, i scüsi invantai.
Malincunia par i giöog, i schèrz, par tüti i scimai, i balusai fàci cùm i töi amiis,
par tücc cüi béi mumént, pasè in cumpagnia, sönza fastidi, pasè a divartiis.
Malincunia par tüti cùli ròbi che ti avrési vurü faa e che invéci tè mia fàcc.
Malincunia e ràbia, parchè dèss l’è tard, l’è tröpp tard e al témp l’è nàcc.
Malincunia e nustalgia par cùli paroli che ti avrési vurü dii e invéci tè mai dìcc;
dèss ti pénsi la ciùla che ti sè stàcc, cuus tè pèrs a staa citu, pòvar burich.
Malincunia e tristoza par cùl che ti avrési pudü daa, e che invéci tè mai dàcc,
na mön, na caröza, un bàsin, na bóna paròla, n’àiüt, ma tè mai truvà al curàcc.
Malincunia, tristöza, nustàlgia par un témp nàcc, un témp c’al vögn indré piü.
Cùl c’lè stàcc l’è stàcc, magona piü. Viv bögn cùl ca’t rèsta e pénsaag piü.
:love_4: :love_4: :love_4: